عکسی از محمد اسمعیل‌زاده (دردی طریک)/گرفته شده از ویدئوی آینه دار علی مغازه‌ای در وصف دردی طریک ـ نوازنده فقید دوتار و خواننده ـ که به تازگی به واسطه ابتلاء به کرونا درگذشت، چنین بیان می‌کند: معتقدم دردی طریک آینه دار فرهنگ، آداب و سنن ترکمنی در جهان محسوب می‌شد و جای تأسف است که
شهرام ناظری، هنرمند ملی کشورمان نسبت به رویکرد صداوسیما در قبال پخش بدون اجازه آثارش گله مند است. ناظری گفت: «صداوسیما چهل و دو سال است که بدون اجازه من و بدون رعایت حق و حقوق من از نظر کپی رایت و از نظر انسانی، به تجاوز خود ادامه داده است.» هنرمند پیشکسوت موسیقی ایرانی
قطعه موسیقی «رواق سکوت» در آستانه فرا رسیدن نخستین سالگرد درگذشت محمدرضا شجریان، منتشر شد. این قطعه موسیقی با عنوان کامل «بخوان به نام گل سرخ در رواق سکوت» در نخستین سالگرد محمدرضا شجریان با صدای فاضل جمشیدی و بر اساس شعری از محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شده است. این قطعه با آهنگ داریوش آریانپور
هم‌زمان با پخش اولین قسمت از «دست فرمون» از تیتراژ این مسابقه با صدای گرشا رضایی رونمایی می‌شود. به نقل از روابط عمومی برنامه، تیتراژ مسابقه «دست فرمون» با صدای گرشا رضایی و با عنوان «مگه پاییز اومده؟» جمعه، ۱۶ مهر هم‌زمان با پخش اولین برنامه این مسابقه از شبکه نسیم پخش می‌شود. قطعه صوتی
پیکر علی گلستانه امروز (پنج‌شنبه، پانزدهم مهرماه) در طالقان به خاک سپرده شد. حمید شاهرخ یکی از دوستان نزدیک این هنرمند نقاش با تایید انجام شدن مراسم خاک‌سپاری او گفت به دلیل کرونا جمعیت کمی در این مراسم شرکت داشتند. علی گلستانه، هنرمند نقاش روز چهارشنبه (۱۴ مهرماه) به دلیل اثرات ناشی از ابتلا به ویروس کرونا در حالی که مقدمات بازگشتش از بیمارستان به منزل فراهم شده بود، از دنیا رفت. علی گلستانه متولد سال ۱۳۱۹ در تهران و
شورای هنری ارکستر ملی ایران، پس از پایان آذر ماه، آثار دریافت شده در فراخوان آهنگسازان ایرانی را بررسی می‌کند. به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل بنیاد رودکی، اردیبهشت ماه امسال فراخوانی برای اجرای آثار آهنگسازان ایرانی در ارکستر ملی، توسط بنیاد رودکی منتشر شد. این بنیاد در نظر دارد با هدف شناسایی
«فرآیند خلق اثر در نقاشی‌های گلستانه، به قول مشهور سهلِ ممتنع است؛ حرکت از جزء به کل با نگاهی کل‌نگر و کاربست متبحرانه‌ی خط و رنگ در یک ترکیب‌بندی استوار که منجر به نوعی بازنمایی می‌شود که در مرزهای انتزاع قابل درک و دریافت است و ناشی از تکرار و تجربه‌ی یگانه‌ی او از تفسیر